Autor: Eric Emmanuel-Schmitt
Tytuł: "Oskar i pani Róża"
Ilość stron: 78
Wydawnictwo znak
Ocena: 9/10
Jest to książka, która składa się z listów Oskara do Boga. Dzięki temu i ilości stron książkę czyta się bardzo szybko i przyjemnie.
Głównym bohaterem jest Oskar, który od dłuższego czasu przebywa w szpitalu. Choruje na nowotwór. Przeszedł operację, która nie daje rezultatów. Chłopiec jest bardzo tego świadomy. Nie boi się mówić i pytać o śmierć. Ma kilku kolegów lecz jego najlepszym przyjacielem jest pani Róża, którą nazywa ciocią. Odwiedza go często. Oskar lubi rozmowy z ciocią. Wydaje mu się, że nikt nie rozumie go tak jak ona. Powierzają sobie swoje sekrety. Ciocia Róża opowiada chłopcu o czasach kiedy była zapaśniczką. Szczerze odpowiada na każde jego pytanie. Nie zachowuje się tak jak inni przy ciężko chorym dziecku. Opowiada mu o Bogu. Każe mu pisać listy do Boga. Mówi mu, że codziennie może go prosić o tylko jedną prośbę. Oskar przyjmuje tę propozycję.
Pewnego dnia pod szpital podjeżdża auto rodziców chłopca. Oskar wyczekuje ich lecz długo do niego nie przychodzą. Postanawia ich poszukać. Przechodząc obok drzwi pokoju ordynatora słyszy płacz matki oraz toczącą się między nimi a doktorem rozmowę. Po tym chowa się w schowku sprzątaczki i spędza tam popołudnie. Gdy go odnajdują Oskar chcę aby ciocia Róża go odwiedziła. Tak się dzieje. Pani Róża przychodzi i informuje chłopca, że będzie go odwiedzała codziennie przez 12 dni. Chłopiec się cieszy. Po chwili zdaje sobie sprawę, że tyle czasu mu zostało. Ciocia go pociesza i opowiada jej plan. Oskar każdego dnia ma być starszy o 10 lat. Od tej pory chłopca spotka wiele sytuacji, które dotykają ludzi w danym wieku. Czy chłopiec dożyje starości i zazna szczęścia i miłości? Czy pogodzi się z rodzicami, którzy nie wiedzą jak zachować się w sytuacji? Bardzo serdecznie zapraszam do lektury.
Ulubiony cytat: "Codziennie patrz na świat, jakbyś oglądał go po raz pierwszy"
Głównym bohaterem jest Oskar, który od dłuższego czasu przebywa w szpitalu. Choruje na nowotwór. Przeszedł operację, która nie daje rezultatów. Chłopiec jest bardzo tego świadomy. Nie boi się mówić i pytać o śmierć. Ma kilku kolegów lecz jego najlepszym przyjacielem jest pani Róża, którą nazywa ciocią. Odwiedza go często. Oskar lubi rozmowy z ciocią. Wydaje mu się, że nikt nie rozumie go tak jak ona. Powierzają sobie swoje sekrety. Ciocia Róża opowiada chłopcu o czasach kiedy była zapaśniczką. Szczerze odpowiada na każde jego pytanie. Nie zachowuje się tak jak inni przy ciężko chorym dziecku. Opowiada mu o Bogu. Każe mu pisać listy do Boga. Mówi mu, że codziennie może go prosić o tylko jedną prośbę. Oskar przyjmuje tę propozycję.
Pewnego dnia pod szpital podjeżdża auto rodziców chłopca. Oskar wyczekuje ich lecz długo do niego nie przychodzą. Postanawia ich poszukać. Przechodząc obok drzwi pokoju ordynatora słyszy płacz matki oraz toczącą się między nimi a doktorem rozmowę. Po tym chowa się w schowku sprzątaczki i spędza tam popołudnie. Gdy go odnajdują Oskar chcę aby ciocia Róża go odwiedziła. Tak się dzieje. Pani Róża przychodzi i informuje chłopca, że będzie go odwiedzała codziennie przez 12 dni. Chłopiec się cieszy. Po chwili zdaje sobie sprawę, że tyle czasu mu zostało. Ciocia go pociesza i opowiada jej plan. Oskar każdego dnia ma być starszy o 10 lat. Od tej pory chłopca spotka wiele sytuacji, które dotykają ludzi w danym wieku. Czy chłopiec dożyje starości i zazna szczęścia i miłości? Czy pogodzi się z rodzicami, którzy nie wiedzą jak zachować się w sytuacji? Bardzo serdecznie zapraszam do lektury.
Ulubiony cytat: "Codziennie patrz na świat, jakbyś oglądał go po raz pierwszy"
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz